Apelacioni sud u Beogradu pravosnažno je osudio na 14 godina zatvora bivšeg pripadnika Vojske Republike Srpske Joju Plavanjca, zbog ubistva 11 bošnjačkih civila u Bosanskoj Krupi 3. avgusta 1992. godine, a Zdravka Narančića na pet godina zatvora jer mu je u tome pomogao.

Ovom presudom djelimično su usvojene žalbe njihovih branilaca, pa je Plavanjcu kazna od 15 godina smanjena za godinu dana, a Narančiću sa sedam smanjena za dvije godine zatvora.

Plavanjac je osuđen jer je 3. avgusta 1992. godine u oformljenom vojnom zatvoru u Osnovnoj školi “Petar Kočić” u Bosanskoj Krupi ubio 11 civila.

Narančić je obavljao dužnost stražara u pomenutom vojnom zatvoru, u kome su bili pritvoreni civili pripadnici bošnjačkog naroda sa područja opština Bosanska Krupa, Sanski most i Bihać.

Plavanjac, pripadnik Trećeg bataljona 11. Krupske lake pješadijske brigade VRS, tražio je u zatvoru pritvorenog P. P. koji je prethodnih dana navodno ubio njegovu majku, ali je on već bio odveden u pritvor u Banja Luku.

Narančić mu je otključao ulazna vrata škole i pustio da u prostorije zatvora, gde je Plavanjac najpre ubio T.S, a potom i R.K, N.K, E.K, EM.K, F.K, F.A, E.A, M.O, R.N. i I.C.

Kako se navodi u optužnici, Narančić je otključao ulazna vrata škole, pri čemu je Plavanjac prvo tražio pritvorenog Predraga Praštala, koji je prethodnih dana ubio njegovu majku Savku, pa kako je Praštalo već bio odveden u pritvor u Banjaluku, Narančić je otključao vrata prostorije u kojoj su držani zatvoreni civili bošnjačke nacionalnosti. Plavanjac je odmah po otvaranju prostorije ubio 10 osoba. Narančić i Plavanjac su, zatim, otišli do druge prostorije u kojoj su takođe držani civili bošnjačke nacionalnosti, pa je Narančić glasno zatražio da izađe Tofik Sejdić, a kada je on izašao, Plavanjac ga je odveo u fiskulturnu salu, pitajući ga zašto je zaustavljao njegovog strica Miću Plavanjca, a zatim ga je ubio.

Tijela žrtava su tokom 2006. godine pronađena i eshumirana iz prirodne jame zvane “Zvečarka” na području Lušci Palanke u opštini Sanski Most.